با سلام خدمت کاربران عزیز انجمن کافه نویسندگان و تمام پارسی زبانان جهان
بیست و هفتمین روز از ششمین ماه سال، سالروز «شعر و ادب فارسی» و همچنین روز بزرگداشت شاعر قرن معاصرمان، «شهریار» است که از دیرباز شنیده‌ایم: …چه زندگی که غمم هست و غمگسارم نیست؟
زندگی‌نامه‌ی پرمشقت شهریار چیزی نیست که کسی نشنیده یا نخوانده باشد؛ با این حال پیشنهاد ما این است که اگر نخوانده‌اید، مدت زمانی را هم به مطالعه‌ی او اختصاص دهید.
شعر و ادبیات فارسی، پس از زبان عربی دومین جایگاه را در جهان به خود اختصاص داده. از پدر شعر فارسی، رودکی گرفته تا سعدی و «بنی آدم اعضای یکدیگرند» و حافظ و شب‌های یلدا، تا امروزی‌هایی چون شاملوی عزیز یا سایه، و بی‌شمار بی‌شمار هنرمندانی که فارسی‌سرا هستند، همگی وارث یک چیزند؛ هویت. چیزی که ما را موظف میکند تا «خوب بخوانیم» و «خوب‌تر بنویسیم»، و چنانچه نوشتن نمی‌دانیم، حرمت قلم را نشکنیم و همین، اندک تلاشی‌ست که برای این ارث می‌توان کرد.
تیم گویندگان، ۲۷ شهریور، روز ادب و ادبیات پارسی را به شما عزیزان ادب دوست تهنیت عرض می نماید.
@TaRlan~M عزیز بعنوان گوینده و @ex_vk بعنوان سازنده کلیپ شعری از استاد شهریار رو آماده کردند که در ادامه تقدیم حضورتان میکنیم.
گرچه پیر است این تنم ، دل نوجوانی میکند
در خیال خام خود هی نغمه خوانی میکند
شرمی از پیری ندارد قلب بی پروای من
زیر چشمی بی حیا کار نهانی میکند
عاشقی ها میکند دل ، گرچه میداند که غم
لحظه لحظه از برایش نوحه خوانی میکند
هی بسازد نقشی ازروی نگاری هر دمی
درخیالش زیر گوشش پرده خوانی میکند
عقل بیچاره به گِل مانده ولیکن دست خود
داده بر دست ِ دل و ،با او تبانی میکند
گیج و منگم کرده این دل، آنچنانی کاین زبان
همچو او رفته ز دست و ، لنَتَرانی میکند
گفتمش رسوا مکن ما را بدین شهرو دیار
دیدمش رسوا مرا ، سطحِ جهانی میکند
بلبلی را دیده دل اندر شبی نیلوفری
دست وپایش کرده گم، شیرین زبانی میکند
